mutlu prens

                                          (bencil dev)

Kasabanın çocukları her gün okul çıkışı bencil devin bahçesine girer oynarlarmış. Dev uzak bir yere gitmiş. O gittiğinden beri çimenler yeşil yeşilmiş. Bahçede ise on iki şeftali ağacı varmış. Dev kısa süre sonra evine dönmüş. Çocukların bahçesinde oynadığını görünce bağırmış çağırmış. Devden korkan çocuklar korkup koşarak kaçmışlar. Daha sonra dev bahçesini duvarla ördürmüş. Sonra çocuklar bahçenin yanına gelip bahçe hakkında konuşmaya başlamışlar. Aradan zaman geçmiş. Her yerde çiçekler açmış ilkbahar gelmiş. Fakat devin bahçesi hala kışmış. Dev bahçesine bakmış durmuş ama hep aynı kışmış. Bir gün devin camına bir konmuş ve ötmeye başlamış. Dev ilkbahar geldi zannetmiş. Ve kuş o kadar güzel ötüyormuş ki dünyadaki en güzel ses sanmış. Bahçeye bir sürü çocuk gelmiş. Hepsi ağaca tırmanıyormuş. Çocukların olduğu yerler ilkbaharmış sadece. Fakat bir köşede çocuk ağaca tırmanamadığı için hem ağlıyormuş hem de o köşe kış kalmış. Ağaç eğilmiş ama yinede çıkaramamış. Dev gördükleri karşısında çok duygulanmış. Aşağıya inip çocuğu dala çıkarmış. Çocuk devin boynuna sarılmış. Biraz sonra bütün çocuklar devle vedalaşıp gitmişler. Aradan yıllar geçmiş. Dev yaşlanmış. Çocuklar bahçeye geldiklerinde aralarında o küçük çocuk yokmuş. Dev o çocuğu sormuş ama herkes bilmediğini söylemiş. Dev üzülmüş. Herkes gitmiş. Herkes gittikten sonra o çocuk gelmiş. Deve onu geldiği yere götüreceğini söylemiş. Diğer gün çocuklar devin bahçesine geldiklerinde devi bir ağacında altında ölü olarak bulmuşlar.